Καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο
- τα κορίτσια φαίνεται ότι έμεναν στο σπίτι και έπαιζαν με κούκλες κέρινες, πήλινες ή γύψινες (νινία ή πλαγγόνες)
- τα αγόρια έπαιζαν εκτός σπιτιού σε αυλές ή αλάνες
- σείστρο (κρουστό όργανο από ξύλο, μέταλλο, πηλό ή συνδυασμό τους
- σφυρίχτρα
- πήλινα αλογάκια, αμάξια και ειδώλια ζώων
- κατασκευή σπιτιών από χώμα
- «το αλογάκι»: τα παιδιά καβαλίκευαν μια βέργα – καλάμι παριστάνοντας το άλογο
- μίμηση ιπποδρομιακών αγώνων (ένα παιδί μετατρεπόταν σε ίππο με ένα σκοινί και έκαναν ότι έσερναν ένα άρμα)
- «αστράγαλοι»: ήταν τα κότσια των ζώων, τα οποία οι παίκτες τα μετακινούσαν πάνω σε μία επιφάνεια ή τα έριχναν σαν ζάρια. Παίζονταν και από μικρούς και από μεγάλους.
- «τσέρκι»: τα παιδιά προσπαθούσαν να κυλήσουν έναν τροχό από ξύλο ή μέταλλο με τα χέρια ή χτυπώντας τον με ένα ξύλο, με σκοπό να φτάσουν πρώτοι σε ένα προκαθορισμένο σημείο
- παιχνίδια με τη σφαίρα – μπάλα. Το πιο γνωστό από αυτά ομαδικό παιχνίδι ήταν το «τζυκάνιο»
- «τζυκάνιο»: το παιχνίδι αυτό είχε περσική προέλευση. Παιζόταν σε ανοιχτό γήπεδο, όπου οι παίκτες έφιπποι προσπαθούσαν με μακριά μπαστούνια να χτυπήσουν την μπάλα και να σκοράρουν. Ήταν ένα άθλημα αντίστοιχο με το σημερινό πόλο.
- «τριάρα ή ντάμα»: παιχνίδι που παιζόταν με πέτρες ή ψηφίδες
- «Χαλκή μυία»: η τυφλόμυγα
- «μπιζ»: ένας ή δύο παίκτες ξάπλωναν στο έδαφος, καλύπτονταν με ένα ύφασμα και, αφού κάποιος τους χτυπούσε, έπρεπε να βρουν ποιος τους χτύπησε. Ήταν δημοφιλές παιχνίδι μεταξύ των στρατιωτών.
- σβούρα ή σβούρος, γυριστράρι, στρουφαλίδα ή συστριπάνι
- «εποστρακισμός»: το παιχνίδι των αγοριών να ρίχνουν πλατιές πέτρες στο νερό, προσπαθώντας να αγγίξουν το νερό όσο περισσότερες φορές γίνεται, πριν βυθιστούν
- «διελκυστίνδα»: δύο ομάδες τραβούν ένα σχοινί, προσπαθώντας η μία να τραβήξει την άλλη προς το μέρος της
- πάλη, άλματα, τρέξιμο και παιχνίδι με μικρά ακόντια και τόξα ή και με μικρά ξίφη («σκριμίδα»)
- «πετροπόλεμος»: συνηθισμένο παιχνίδι στη βυζαντινή Αθήνα
- «αμπάρα ή αμπάριζα ή αμπάρτζα»: κάθε ομάδα πρέπει να προστατεύσει ένα δέντρο ή μια κολόνα που ορίζει ως μάνα. Ένα παιδί από κάθε ομάδα βγαίνει στο χώρο ανάμεσα από τις μάνες και προσπαθεί να αγγίξει το άλλο. Όποιος το καταφέρει αιχμαλωτίζει τον άλλο και τον οδηγεί στη μάνα του. Παίζουν έτσι μέχρι να φτάσουν τον τελευταίο παίχτη. Ο τελευταίος προσπαθεί να προστατεύσει τη μάνα και να ελευθερώσει συμπαίκτες του, αγγίζοντάς τους. Αυτόν μπορούν να τον κυνηγήσουν μόνο δύο αντίπαλοι.
- πεντόβολα: ο παίκτης ρίχνει ψηλά τις πέτρες και προσπαθεί να τις συγκρατήσει με τα χέρια του. Στα βυζαντινά χρόνια το παιχνίδι αυτό που το έπαιζαν μικρά παιδιά το ονόμαζαν καλαλλάτζια ή καλολλάκια.
- «τζόστρα» και «τορνεμές»: η τζόστρα ήταν μονομαχία μεταξύ δύο έφιππων ανδρών και ο τορνεμές περιλάμβανε πολλούς εναντίον πολλών
Εργαλεία